İstanbul Erkek Lisesi

İstanbul Erkek Lisesi, 8 yılımı geçirdiğim sayısız anıya ev sahipliği yapmış ve güzel dostlarla tanışmamı sağlayan sevgili okulum.

Duygusal bir giriş oldu ama konu İEL olunca böyle hissetmemek elde değil. On bir yaşında küçük çocuklar olarak başlayan hikaye hala devam ediyor. Mezun olmamız üzerinden dokuz sene geçti ve dostlarımızla on altıncı seneyi dolduruyoruz. Yazınca bir geri çekildim de, vay be dedim hakikaten.

Geçtiğimiz Pazar okulumuzun Aşure Günüydü, bu sene 129. Yılını kutluyor. Ben de oradaydım, orada olmak da çok iyi geldi.

"Özel" yerleri ziyaretler, (Dirty, The Inn ve niceleri...) uzaktan tanıdığın simaları görmek, yıllardır görmediğin kişilerle sanki sadece pause tuşuna basılmış gibi muhabbet etmek, hepsi bunun güzel parçaları. Ve pek tabii değişimler… Evlenenler, yeni meslekler, hikayeler. Çocuğuyla gelen bir çok mezun vardı, bizim ekipten henüz çocuk haberi yok. Ama birkaç seneye bahçede koşuşturmalarını görürüz.

Bu his zaten güzel olan, süveterli çocukların şimdi hepsinin farklı hayatları, sorumlulukları ve aileleri var. Simalar çok değişmedi ama “büyüdük”. Kikirdeyerek bahçede dolaşırken şimdi nikah şekerlerinden, iş sorunlarından konuşuyoruz, bir sürü planlar yapıyoruz. Bunu yaşamak da çok güzel.

Okula ilk kez içeri girip o meşhur renkli tavanını, heybetli merdivenlerini gördüğüm anı hatırlıyorum. Çok etkilenmiştim. İEL hayatımda çok büyük yer tutan ve kişiliğimin gelişiminde önemli katkıları olan bir yer.

“Bu gece son” üzerinden dokuz sene geçti, biz kaldığımız yerden devam ediyoruz. 2017 mezunlarını görüyoruz, daha yaşanacak çok hikaye ve belki de gelecekte olacak yeni İEL’liler var.

İstanbul’un yıldızı erkek lisesi J Kravatlar fora!